Trichotillomanie

Trichotillomanie is feitelijk geen haarziekte in de gangbare betekenis van het woord. Bij trichotillomanie vallen de haren niet uit door een lichamelijke oorzaak.

De haaruitval wordt veroorzaakt door de drang de eigen haren uit te trekken.

Bij kinderen komt dit veel vaker voor dan bij volwassenen. Ongeveer twee keer zoveel meisjes als jongens lijden aan deze psychiatrische aandoening, want zo wordt deze aandoening wel ingedeeld.

Omdat mensen vaak ontkennen dat ze hun eigen haren uittrekken, zal het vaak lastig zijn de juiste diagnose te stellen. De verschijningsvorm van trichotillomanie kan veel lijken op alopecia areata. Een goed onderzoek door de dermatoloog kan dit verschil wel aan het licht brengen. Zo zijn er bij trichotillomanie veel afgebroken haren te zien. Alopecia areata kent dit beeld niet: daar zijn vaak de ‘uitroeptekenharen’ aanwezig, wat duidt op verminderde haargroei.

Omdat trichotillomanie geen somatische aandoening is, bestaat er ook geen behandeling van deze aandoening op basis van medicatie. Als de dermatoloog door middel van een haarwortelonderzoek, bloedonderzoek of eventueel een weefselonderzoek (biopsie), ervan overtuigd is dat er sprake is van trichotillomanie, dan is het zaak dat de patiënt wordt doorverwezen naar een psychodermatoloog, psycholoog of psychiater. Het stoppen met het trekken aan de eigen haren is de enige oplossing voor dit probleem. Het is mogelijk dat er inmiddels blijvende schade aan de haarfollikels is aangebracht, waardoor volledig herstel van de haargroei misschien niet meer mogelijk is.